Podmiot leczniczy a praktyka lekarska – co wybrać?
Działalność lecznicza może być prowadzona zasadniczo w dwóch formach:
- jako praktyka zawodowa lekarzy
- jako działalność podmiotu leczniczego.
Praktyka zawodowa lekarzy może być prowadzona w różnych formach:
od indywidualnej praktyki lekarskiej (wówczas mamy do czynienia z jednoosobową działalnością gospodarczą) do grupowej praktyki lekarskiej, zorganizowanej w formie spółki: cywilnej, jawnej lub partnerskiej. Należy tutaj wyraźnie odróżnić wykonywanie zawodu w formie praktyki zawodowej, o której mowa powyżej, od prowadzenia podmiotu leczniczego.
Podmiotem leczniczym jest bowiem przedsiębiorca, wykonujący działalność w jakiejkolwiek formie prawnej (także w formie jednoosobowej działalności gospodarczej), w zakresie, w jakim wykonuje działalność leczniczą.
Podstawową różnicą pomiędzy podmiotem leczniczym a praktyką zawodową, jest możliwość jej prowadzenia w znaczeniu podmiotowym: o ile podmiot leczniczy może prowadzić każdy przedsiębiorca, który spełnia warunki sanitarne, techniczne, przestrzenne i instalacyjne, o tyle praktykę zawodową (indywidualną bądź grupową) może prowadzić tylko lekarz.
W praktyce różnica pomiędzy podmiotem leczniczym a praktyką zawodową sprowadza się przede wszystkim do faktu, że prowadzenie podmiotu leczniczego daje:
- możliwość otwierania wielu zakładów leczniczych w ramach jednego podmiotu,
- możliwość otwierania wielu miejsc świadczenia usług w ramach jednego zakładu,
- uproszczone wymagania dla kolejnych zakładów tego samego podmiotu leczniczego (drugiego i kolejnego),
- jedna dokumentacja medyczna, niezależnie ilu lekarzy przyjmuje – dokumentacja zawsze będzie stanowiła własność podmiotu leczniczego,
- niekwestionowana możliwość zatrudniania lekarzy (w przeciwieństwie do indywidualnej praktyki lekarskiej),
- elastyczność organizacyjno-osobowa.